"Ik weet nu dat ik kan luisteren naar zowel mijn hoofd als naar mijn gevoel en dat ik daar iets uit kan halen"
Weten waar je voor staat is één ding, ernaar handelen en erin geloven is een tweede. Een goede leider doet het allemaal, aldus Suzanne van Solinge. Bij het leiderschapsprogramma van Rebel leerde ze dit zelf weer toe te passen: ‘In sommige situatie heb ik simpelweg de leiding en dan werkt het beter om die ook te nemen.’
Suzanne van Solinge is 31 jaar en woont samen in Amsterdam. Zesenhalf jaar geleden startte ze direct na haar studie bij Accenture en groeide door tot manager binnen de strategy & consulting-tak. In augustus 2020 begon ze met het Rebel Leadership programma.
Ik houd van leiders die inspireren, die een voorbeeld zijn door hun eigen mening uit te dragen. Leiders die duidelijk zijn en oprecht enthousiast, waardoor iedereen weet waar we naartoe gaan en zin krijgt om zélf aan het werk te gaan. Zo’n leider wil ik ook zijn. Ik ging daarom op zoek naar een programma waarin ik uitgedaagd werd mezelf te onderzoeken, ik wilde weer ‘gedwongen’ worden om te reflecteren en na te denken over waar ik voor sta, zodat ik dat ook in mijn werk uit kan dragen. Zo kwam ik bij Rebel.
Weten waar je voor staat is één ding, ernaar handelen en erin geloven is een tweede. Zo werk ik met regelmaat in settingen waar ik de enige relatief jonge persoon ben, en soms ook de enige vrouw, en waar ik in korte tijd iets op moet bouwen met het team ter plekke. Mezelf goed kunnen positioneren is daarom belangrijk: ik wil dat duidelijk is dat ik iemand ben die iets kan brengen. En hoewel ik sociaal en uitgesproken ben, ben ik ook best bescheiden en stel me dan ook zo op. Bij Rebel ben ik daarom bezig geweest met hoe ik mezelf echt kan neerzetten, zonder weg te gaan van wie ik ben. De ‘verticale connectie’ noemden Lian Ka en Arnout dat – de connectie tussen hoofd, hart en onderbuik. De focus op die balans tussen denken en voelen, heeft mij echt veel gebracht. Ik luister nu meer naar mezelf. Daardoor ben ik krachtiger aanwezig en spreek ik duidelijker mijn visie uit, neem het woord, ook als me dat niet gevraagd wordt. Voorheen lag mijn aandacht soms te veel bij het sámen doen. Dat is belangrijk, maar in sommige situatie heb ik simpelweg de leiding en dan werkt het beter om die ook te nemen.
Iedereen weet wel ongeveer wat hij of zij belangrijk vindt, maar tijdens het Rebel programma werd echt doorgegraven, zodat ik nu duidelijk kan articuleren waar ik voor sta. Ik vond het heel mooi hoe de individuele coaching en de groepssessies daarin samenkwamen, door een-op-een bepaalde verbindingen te leggen en het in de groep aan te scherpen en herkenning te vinden bij elkaar. We zaten echt samen in een bubbel. Dat begon meteen al, toen we in plaats van een normaal introductierondje een ‘lifeline’ deden. Hierbij begin je echt bij het begin: ‘Ik ben Suzanne en ik ben geboren in Kopenhagen’ en deel je de grootste gebeurtenissen uit je leven tot nu toe – positieve en negatieve. De rest reageert daar op, terwijl je elkaar nog helemaal niet kent. Heel persoonlijk en intens, waardoor we direct op een ander niveau kennismaakten. Door die band was de groepsfeedback de rest van het programma heel waardevol en nuttig. Dat krijg je niet dagelijks op je werk.
Daardoor weet ik nu dat voor mij onafhankelijkheid en zinvolheid heel belangrijk zijn. En dat ik dat zowel zelf nodig heb, als aan mijn team wil bieden. Ik wil niet beknot worden in mijn onafhankelijkheid, maar ik zal ook nooit een betuttelende leider zijn. Ik wil mensen laten groeien. Daarvoor is ook die zinvolheid nodig. Ik heb lang gezocht naar het juiste woord, maar in zinvolheid zit het allemaal: niet per se de wereld verbeteren, maar iets bijdragen aan elke situatie. Dat gaat over efficiëntie, dus niet met zijn vijftienen vergaderen als er maar drie mensen nodig zijn, maar ook inhoudelijk. Als er door het project waar ik aan werk echt iets verbetert voor het bedrijf vind ik dat heel gaaf. Dat gevoel is motiverend en zo krijg je ook mensen mee. Nu ga ik af en toe bij mezelf na: waarom geeft dit zoveel energie? Of andersom: waarom bevalt dit me niet? Ben ik te afhankelijk? Is dit zinvol? Als ik weet waar het aan ligt, kan ik er sneller wat aan doen.
Doordat ik me sinds het Rebel programma bewuster ben van de verticale connectie, ben ik in werksituaties meer mezelf en kies mijn eigen weg. Ik leg mijn mening en visie duidelijk neer en draag zo uit dat ik zin heb om ertegenaan te gaan, om bij te dragen aan dingen die blíjven. Ik weet nu dat ik kan luisteren naar zowel mijn hoofd als naar mijn gevoel en dat ik daar iets uit kan halen. Dat is niet soft, het maakt me juist krachtiger. Die verdieping en persoonlijke groei vond ik in het programma van Rebel.